Het is vandaag inderdaad het begin van de lente en ik ben er klaar voor! Ik hunker naar meer kleur in de tuin, warmte op mijn gezicht, zwoele warme wind, meer energie. Yes, please!!
Niet meer mijn skipak aan om te gaan slapen (ik heb altijd koud). Niet meer het kwartier extra rekenen voor vertrek om bij iedereen de jassen, sjaals, mutsen, handschoenen aan te doen (want ik koud, iedereen koud).
Toch gaat het hier niet over de lente, als ik het hier over ‘Spring’ heb, maar wel: durf jouw buikgevoel te volgen, die signalen die jou duidelijk maken dat er iets niet klopt of iets ontbreekt, maar waar je om redenen X, Y, Z toch niet aan toegeeft.
Ik ben uiteindelijk gesprongen en ik heb er nog geen seconde spijt van. Ik wil hiermee niet beweren dat ‘springen’ gemakkelijk is, vlot verloopt, zonder slag of stoot gaat, want dan zou ik liegen.
De voorbije 2 jaren stond de logistiek en planning van mijn gezin op zijn kop. Zonder de hulp en flexibiliteit van mijn man, kinderen, mijn ouders en mijn vriendinnen, was het mij niet gelukt om me te heroriënteren, opleidingen te volgen en uiteindelijk een andere weg in te slaan. Zonder de opportuniteiten die ik kreeg bij mijn werkgever, was ik er ook niet in geslaagd om terug een pakket samen te stellen waarvan ik nu denk: ‘hier word ik gelukkig van’, ‘hier krijg ik energie van’.
Je hoeft de sprong niet alleen te wagen. Erover praten, inspiratie opdoen in gesprekken met anderen, jouw weg voorbereiden…het hoort er allemaal bij en maakt de kans op slagen alleen maar groter.
Ondanks de uitdagende weg die je er soms voor moet afleggen, kan ik wel met overtuiging zeggen: ‘Spring’, want het is de moeite waard!
Voel je dat er iets ontbreekt maar kan je zelf de nieuwe weg nog niet vinden?
In een traject van loopbaancoaching kan je dit plaatje terug duidelijker maken.
