We zijn meer dan ooit op elkaar aangewezen. Of we dat nu willen of niet. De coronacrisis heeft er zo over beslist. Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het wel iets hebben om in een gezinscocon te kruipen. We doen veel meer samen. We zien elkaar vaker. We zijn minder gehaast. Het heeft dus, naast de hectiek die thuiswerk en -onderwijs met zich meebrengt, ook voordelen.
Signalen van jouw lichaam
Toch beginnen de eerste pijnpunten op te duiken. Zo stond ik deze ochtend op met lage onderrugpijn. Ik wist meteen dat ik meer nodig had dan alleen de ‘we’-momenten. De lage en vooral snijdende onderrugpijn is één van mijn typische signalen als het té is. Dat kan teveel van iets zijn maar zeker ook te weinig. Het gaat hier vooral om het laatste. Ik begreep al snel dat ik ook, of beter terug, nood heb aan af en toe een ME-moment. Een moment waarbij ik in mijn eigen cocon kan kruipen.
Nood aan stilte of een moment voor mezelf
Structuur en duidelijkheid brengen bij ons thuis, was vooral mijn focus tijdens de voorbije twee weken. Dat is wel aardig gelukt. Nu besef ik echter dat het ook een intense tijd voor mezelf is geweest. En dat is niet alleen omdat ik meer tijd heb doorgebracht met mijn gezinsleden, want ook dat lukt aardig. (Ik heb nog niet de behoefte gehad ‘om iemand achter het behang te plakken’). Het is echter minder evident om een moment voor mezelf te hebben, een beetje stilte of tenminste niet té overdreven veel lawaai. Ik moet al een plekje in huis opzoeken waar ik mezelf kan “verstoppen”. Ik betrapte mezelf erop dat ik zelfs blij en rustig werd van mijn strijkmoment in een kamer boven. Daar kon ik me focussen op de strijk en luisteren naar mijn eigen rustige muziek. Het is dus al ver gekomen als ik hiervan blij en rustig word. In deze tijden wordt het opnieuw duidelijk hoe gevoelig ik ben voor lawaai en drukte. Ik ben dan ook heel dankbaar dat we nog altijd mogen wandelen en fietsen. Tijdens deze momenten laad ik helemaal op, geniet van de wijdse omgeving en van de stilte (zeker nu met veel minder auto’s en vliegtuigen).
Te veel informatie
We worden overstelpt met nog meer informatie dan voorheen. Infobesitas was sowieso al een probleem in onze samenleving. Nu heb ik zelfs regelmatig de behoefte om te roepen: “Stop allemaal met sturen, bellen, posten… Ik kan niet volgen!” Vanuit alle hoeken ontvangen we tonnen informatie en suggesties: de school, de verenigingen, de jeugdbeweging, vrienden en familie. Allemaal met de beste bedoeling. Dat besef ik, absoluut. Maar voor mij is het bij momenten te veel. Ik krijg te veel prikkels, word daardoor trager en haak af. ‘Thank god’ dan ook voor bijvoorbeeld de webinars die je met vertraging kan bekijken. Dit laat toe dat ik toch interessante zaken kan bekijken op een moment dat mijn brein er weer klaar voor is.
Mijn ME-moment
Ik ben niet van plan om mijn me-time te blijven halen uit de strijkmomenten. Deze momenten blijven vooral voor wat ze bedoeld zijn, namelijk een huishoudelijke taak afwerken. Punt. Mijn herbron moment wil ik graag elders vinden. Andere ingrepen waren dus nodig. Dus ik besloot een yogamoment in te lassen door me weeral in een kamer te “verstoppen”. Ik ben er dan ook helemaal voor gegaan: yoga outfit aan, kaarsjes aangestoken, bijpassende muziek opgezet en matje uitgerold. Ik had enkele minuten nodig om abstractie te maken van de zangstonde van manlief tijdens het koken en onze spelende kinderen op de achtergrond. Maar toen ik dat een plaats had gegeven, was het wel échte ontspanning. Hoera voor het inlassen van dit extra ME-moment! Vanaf volgende week kan ik zelfs yogalessen aanvragen bij het yogacentrum zodat ik niet meer moet improviseren. Hoera in het kwadraat!
Heb jij jouw ideale ME-moment al gevonden in deze drukke en intense tijd?
Het loont de moeite hiernaar op zoek te gaan.
Volstaat dit niet voor jou om tot rust te komen? Aarzel niet om een coach in te schakelen. Het team van Better Minds Coaching staat klaar om jou op een professionele manier te begeleiden met online coaching.
